Home » Morse sectie » Maritime Radio Room Clock

In de periode voor de satelietcommunicatie, was er een internationale afspraak dat schepen en kuststations twee keer per uur een stille periode hadden in de communicatie. Deze periode was special gereserveerd voor de noodgevallen. Rode sector (15 + 3 minuten en 45 + 3 minuten): gereserveerd voor noodcommunicatie in morsecode (500 kHz). Tijdens deze periodes mocht alleen een SOS-sein worden uitgezonden of geluisterd naar noodoproepen. Dit moest voorkomen dat zwakke noodsignalen werden overstemd door regulier verkeer. Groene sector(12 + 3 minuten en 30 + 3 minuten): gereserveerd voor noodcommunicatie in spraak (2182 kHz). Hier gold hetzelfde principe: alleen MAYDAY-oproepen of luisteren naar noodverkeer.

De stilteperioden waren cruciaal in een tijd waarin schepen niet continu automatische bewaking hadden. Vaak was de radio-officier (R/O) de enige persoon die uitluisterde, en de rest van de tijd vertrouwde men op het Automatisch Alarm Toestel (AAT). Dit toestel detecteerde een alarmsignaal dat aan een SOS voorafging (12 lange strepen in morse van 4 seconden). Door deze organisatie konden noodsignalen worden opgevangen, ook op drukke en storingsgevoelige frequenties.

Geschiedenis

De basis voor de maritieme noodcommunicatie werd gelegd in de late 19e en vroege 20e eeuw. Na de ontdekkingen van Maxwell (1865) en Hertz (1887) ontwikkelde Guglielmo Marconi in 1895 de eerste praktische draadloze telegrafie. Hij gebruikte morsecode — ontwikkeld door Samuel Morse in 1835 — om berichten via radiogolven over te brengen. In 1901 slaagde Marconi in de eerste trans-Atlantische radioverbinding.

De internationale afspraken over noodsignalen ontstonden uit de behoefte aan uniformiteit. In 1903 werd tijdens de eerste radioconferentie de SOS-morsecode voorgesteld, maar het Verenigd Koninkrijk bleef aanvankelijk CQD gebruiken. Na de ramp met de Titanic in 1912 werd SOS wereldwijd erkend en kwam het eerste SOLAS-verdrag tot stand, waarin 500 kHz werd vastgesteld als officiële telegrafie-noodfrequentie en waarin de stilteperioden werden vastgelegd.

In 1927 en 1929 werden deze afspraken verder uitgewerkt op de radioconferenties in Washington en Caïro, waarbij ook afspraken werden gemaakt over automatische alarmsystemen, beschermbanden rond de noodfrequenties en 24-uurs uitluisterverplichtingen.

Voor telefonie werd 2182 kHz aangewezen, vooral voor kleinere schepen zonder telegrafist. Deze indeling bleef decennialang in gebruik, tot de komst van satellietcommunicatie en GMDSS in de jaren ’90.

Online voorbeelden van de scheepsklokken

Referenties/bronnen:
Clipart Morse Code Telegraph Operator
Make your own Maritime Radio Room clock
PA1JT Telegrafie een oud ambacht….(ZX ronde 31 januari 2021)
PI4HAL Bulletin Mei 2024
Wiki - Radio silence
Wiki - SOLAS
Wiki - SOS